Search This Blog

Wednesday, March 27, 2019

ဝါတြင္းကာလအတြက္ သတင္းစကား

ဝါတြင္းကာလအတြက္ သတင္းစကား

ဝါကြင္းကာလမွာ ကက္လစ္ခရစ္ယာန္မ်ားဟာ ဆုေတာင္းျခင္း၊ အစာေရွာင္ျခင္းႏွင့္ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းျပဳလုပ္ဖို႔ အသင္းေတာ္က အထူးအားေပးလွပါသည္။ထိုနည္းတူ က်ေနာ္တို႔ဘာသာတူတစ္ဦးတိုင္းကလည္း ႏွစ္တိုင္း ဒီလိုအခ်ိန္ကာလဆိုတာ ျဖတ္သန္းရစျမဲဟု အလြယ္မေတြးဘဲ ေလးနက္စြာနဲ႔ ဝါကြင္းကြင္းကာလကို ျဖတ္သြားရပါမည္ဟု သေဘာထားၾကရမည္ျဖစ္သည္။

ဝါကြင္းကာလမွာ က်မ္းစာေတာ္ျမတ္၌ သခင္ခရစ္ေတာ္၏ ရက္ေလးအတြင္း က်င့္ၾကံေနထိုင္ျခင္းအမႈကို အထူးဖတ္ရွဳဆင္ျခင္ႏွလုးံသြင္းရမည့္အခြင့္ေကာင္းအခါေကာင္းတစ္ခ်ိန္တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ တစ္စံုတစ္ရာကို ခံစားရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီခံစားခ်က္သည္ တစ္စုံတစ္ရာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ခံစားခ်က္ႏွင့္ တူညီေနလိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။ ဒီခံစားခ်က္သည္ က်ေနာ္တို႔လူသားမ်ား၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား ဆာငတ္ျခင္း၊ လုိအပ္ခ်က္ကို မိမိတို႔အား ပိုမိုသေဘာေပါက္ေစမွာျဖစ္သည္။

ဒေါေၾကာင့္ မတၱားတရာဆိုတာ အသြားႏွင့္ အျပန္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားကို မွတ္မိၾကမည္ထင္ပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီဝါကြင္းကာလအတြင္း ဆုေတာင္းျခင္း၊ အစာေရွာင္ဝါေရွာင္ျခင္းႏွင့္ ေပးကပမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းကို ဘယ္လိုစလုပ္ၾကလဲ။

ဆုေတာင္းျခင္းကို မိသားစုတစ္ခုတြင္ ဖခင္၊ မိခင္ႏွင့္ ကေလးေတြရွိေသာ မိသားစုမ်ားသည္ အတူတကြ မိသားစုစိပ္ပုတီးဆိုဆုေတာင္းကုိ အျခားခ်ိန္မ်ား၌ မိမိတို႔တစ္ခ်င္းစီ ဆုေတာင္းျခင္းျပဳတတ္ၾကေသာ္လည္း ဒီဝါကြင္းကာလတြင္ အက်ုိဴးေက်းဇူးလည္း အလြန္မထူးျခားသည့္အတြက္ အထူးျပဳလုပ္အပ္ပါတယ္။

အစာေရွာင္ဝါေရွာင္ျခင္းသည္လည္း မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ခ်ဳပ္တည္းႏိုင္းဖို႔  လုိအပ္လွပါသည္။ မိမိကိုယ္ကိုမိမိခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ရန္ အတူတကြ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ ခြန္းအားေပးပါသည္။ လူႏွစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ သုံးဦးတို႔သည္ ငါ၏နာမ၌ စုေဝးၾကလွ်င္ ထိုအရပ္၌ သူတို႔အလယ္တြင္ ငါရွိသည္ဟု မိ္န္႔ေတာ္မူ၏။ (ရွင္မာေတးဦး ၁၈း၂၀)။ အတူတကြ ဆုေတာင္းေသာ မိသားစုသည္ ဘုရားသခင္၏ ကာကြယ္ေစာင့္ျခင္းကို ခံရ၏။ ပညာအလိမၼာက်မ္း ၁၅း၂၉၊ ၂၂း၆။ A family that prays togehter stays together!

ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းသည္ တခါတေလက်ေနာ္တို႔အမ်ားပိုင္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဘူးလုိ႔ ထင္မိတတ္ၾကတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလုံးဟာ သူမ်ားနည္းတူ မခ်မ္းသာလုိ႔ပဲျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔အားလုံးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလုံး ေပးကမ္းၾကဲအလွဴဒါနျပဳလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆုေတာင္းျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ခ်ဳပ္တည္းေခြ်တာျခင္းသည္ က်ေနာ္တို႔ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲႏိုင္ေစဖို႔ရာအေၾကာင္းျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ထက္ အႏဲြ႔ေသာသူမ်ားအား ေဖးမကူညီျခင္းျဖင့္  ဘုရားသခင္ထံမွ စီးဆင္းလာေနေသာ ေကာင္းၾကီးမဂၤလာကို ရရိွခံစားဖို႔ က်ေနာ္တို႔အတြက္အခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။

 အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ ဆာေလာင္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့အား စားစရာေပးၾက၏။ ငါသည္ ေရငတ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့အား ေသာက္ေရကိုေပးၾက၏။ ငါသည္ သူစိမ္းဧည့္သည္ျဖစ္ေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့အား ပ်ဴငွာစြာၾကိဳဆိုၾက၏။ ငါ၌အဝတ္မရွိေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့အား အဝတ္ႏွင့္ လႊမ္းျခံဳေပးၾက၏။ ငါသည္  ဖ်ားနားေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုၾကည့္ရွဳၾက၏။ ငါသည္ ေထာင္ထဲ၌ ရွိေနေသာအခါ သင္တို႔သည္ ငါထံသို႔လာၾက၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူလိမ့္မည္။ ရွင္မာေတးဦး ၂၅း ၃၅၊၃၆

ဆဲြခန္႔ဓမၼဆရာေရမြန္
ခတၱမေလးရွား



No comments: