ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရား

 ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရား

၁။ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ဟာ ႏွစ္ခုမဟုတ္၊ တစ္ခုတည္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးမွာ ယံုျခင္းႏွင့္ၾကည္ျခင္းကို ေပါင္းစပ္ထားပါတယ္။ ယံုျခင္းဆိုတာ အယူအဆ အေတြးအေခၚ ဒါမွမဟုတ္ အေၾကာင္းအရာ ဒါမွအဟုတ္ အျဖစ္စနစ္တစ္ခုခုကို ဒါမွမဟုတ္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးကို ႏွစ္ၾကိဳက္သေဘာက်ျခင္း၊ အားက်ၾကည္ညိဳလက္ခံျခင္းသေဘာျဖစ္ျပီး၊ ၾကည္ျခင္းဆိုတာ အဲဒီသေဘာက်တဲ့အရာ ဒါမွမဟုတ္ ပုဂၢိဳလ္မွာ အခိုင္အမာ ကပ္ျငိဳစဲြလန္းျခင္း၊ ျမဲျမဲျမံျမံတည္မွီဆည္းကပ္ျခင္းဆိုတဲ့ လက္ေတြ႔အမႈအက်င့္သေဘာျဖစ္ပါတယ္။

၂။ ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုယ္၌မွာက ယံုၾကည္ျခင္းေရာ ကိုယ္က်င့္တရားပါ တစ္ပါးတည္းပါေနျပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ဟာ ဦးေခါင္းျဖစ္တဲ့ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ခႏၶာေတာ္ျဖစ္တဲ့ အသင္းေတာ္လို၊ လင္နဲ႔မယားလို၊ လူရဲ့ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ဝိညာဥ္လို၊ အစကတည္းက ႏွစ္ခုမဟုတ္၊ တစ္ခုတည္း တစ္ကိုယ္တစ္သားတည္းျဖစ္တယ္။ လူသည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ ေရာက္သည္မဟုတ္၊ အက်င့္အားျဖင့္ေရာက္သည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။ ဝိညာဥ္ႏွင့္ကင္းေသာ ကိုယ္သည္ အေသျဖစ္သကဲ့သို႔၊ အက်င့္ႏွင့္ကင္းေသာ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ အေသျဖစ္၏။ (ယာကုပ္ ၂း၂၄-၂၆) လို႔ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ရဲ့ ခဲြ၍ခြာ၍မရေအာင္ ဆက္စပ္ယွဥ္တဲြေနပံုကို ရွင္ယာကုပ္က သတိေပးတာဟာ ေလးစားလုိက္နာဖို႔ အလြန္အေရးၾကီးလွပါတယ္။

၃။ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို ခ်စ္ေတာ္မူသည့္ေမတၱာကို ငါတုိ႔သည္သိ၍ ယံုၾကည္ၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေတာ္မူ၏ (၁ ေယာဟန္ ၄း၁၆)။ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို ေရွးဦးစြာ ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေတာ္မူ၏ (၁ေယာဟန္ ၄း၁၉)။ ကဲ ဒီမွာ အခ်စ္အေၾကာင္းလာျပီ။ လူငယ္ေတြကို ရင္ခုန္၊ လူလတ္ေတြကို ရင္ဟာ၊ လူၾကီးေတြကို ရင္ေမာေအာင္ခံစားေစတတ္တာ အခ်စ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း …ခ်စ္ဖူးတယ္ အိုမလြယ္ဘူးရူးနိုင္တယ္…ဆိုတဲ့ သီခ်င္းရိွလာတာေပါ့ေနာ္။ လူ႔ေလာက လူ႔အခ်စ္မွာေကာ၊ ေလာကုတၱာရာဘုရားအခ်စ္မွာပါ ႏွစ္ဦး သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ဖက္ပါဝင္ရျပီး၊ တစ္ဖက္ဖက္က စတင္ရစျမဲျဖစ္ျပီး၊ အျခားတစ္ဖက္ကလည္း YES OR NO တုန္႔ျပန္ အေျဖေပးရတဲ့ သေဘာသဘာဝရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္မွာ အလ်ားအနံမရိွေပမဲ့၊ အသြားအျပန္ရိွတယ္လို႔ ဆိုစမွတ္ျပဳၾကတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္။ အခ်စ္မွာ အသြားအျပန္ ဆိုတာရိွတယ္။ က်မ္းစာကလည္း ဒါကို ေထာက္ခံပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ အသြားျဖစ္ရင္ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ အျပန္ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာဟာ ဘုရားသခင္ဆီကေန လူဆိကိုသြားတဲ့ အခ်စ္ပါ။ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာဟာ လူဆီကေန ဘုရားသခင္ဆီကို ျပန္တဲ့တုန္႔ျပန္အခ်စ္ပါ။ သမီးရည္စားစကားငွါးေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ဘုရားသခင္က လူအားငါနင့္ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့စကားျဖစ္ျပီး၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ လူက ဘုရားသခင္အား ငါလည္းထပ္တူျပန္ခ်စ္ပါတယ္လို႔ အေျဖးေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ဘုရားသခင္က လူကိုေပးတဲ့ ေမတၱာလက္ေဆာင္ပါ (ဧဖက္ ၂း၈)၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အတြက္ THANK YOU ကိုယ္ေတာ္လို႔ လူက ဘုရားသခင္အား လႈိက္လွဲယဥ္ေက်းစြာ ခြန္းတုန္႔ျပန္ျခင္းပါ။

ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္းပဲ လုိတယ္။ အက်င့္တရားမလိုဘူးဆိုတာ မွန္ပါ့မလား။ ယဥ္ေက်းရာက်ပါ့မလား။ တဖက္သတ္အခ်စ္ဟာ ျပည့္စုံမႈကင္းမဲ့လို႔ တာရွည္မခံတတ္ဘူးတဲ့။ ၾကလာရင္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ အၾကင္နာကင္းမဲ့သြားတတ္တယ္တဲ့။ ကိုယ့္ေက်းဇူးျပဳသူကို ေက်းဇူးမတင္တတ္ျခင္းဟာ မယဥ္ေက်းမႈ၊ မျပည့္စုံမႈတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ အက်င့္ႏွင့္အတူျပဳျပင္၍ အက်င့္အားျဖင့္ စုံလင္သည္ကိုျမင္ရ၏ (ယာကုပ္)။ ယံုျခင္းနဲ႔အက်င့္တြဲမွ၊ အတူတူအလုပ္လုပ္ၾကမွ စုံလင္ျခင္းဆိုတာ ရိွလာႏိုင္ပါတယ္လို႔ ရွင္ယာကုပ္က အတိအလင္းမိန္႔ဆိုထားပါတယ္။

၄။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိပုံသဏၰာန္ႏွင့္အညီ လူကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏(ကမၻာဦး ၁း၂၈)။ လူက မိမိဟာ ေကာင္းကင္တမန္၊ နတ္ဆိုး၊ တိရစာၦန္၊ ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ခဲ၊ သစ္ပင္နဲ႔မတူဘူး။ ဘုရားရဲ့ ပုံေတာ္နဲ႔တူတယ္ဆိုတာ အသိမွတ္ျပဳလက္ခံျခင္းကို ယံုၾကည္ျခင္းလို႔ေခၚပါတယ္။ ဘုရားရဲ့ ပုံေတာ္ပီသေအာင္၊ ဘုရားပုံေတာ္ႏွင့္ကိုက္ညီေအာင္၊ ေဆေၾကာျခင္းအားျဖင့္ ရတဲ့အေမြခံ သားသမီးပီသေအာင္ ေျပာဆိုျပဳမူေနထိုင္ျခင္းဟာ ကိုယ္က်င့္တရားပါပဲ။ ဘုရားသခင္က က်ေနာ္တို႔ကို ဘာလို႔ သူ႔ရဲ့ ပုံသ႑ာန္နဲ႔တူေအာင္ ဖန္ဆင္းတာလဲဆိုေတာ့ ရွင္ေပါလုက (ဧဖက္ ၂ၚ၈၊၁၀)မွာ ေအာက္ပါရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရိွလို႔ လို႔ဆိုပါတယ္။

(၁) ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းရမည့္အေၾကာင္း

(၂) ငါတို႔သည္ ေကာင္းေသာအက်င့္မ်ားကို က်င့္မည့္အေၾကာင္း

(၃) ထိုေကာင္းေသာအက်င့္တို႔၌ ငါတို႔သည္ က်င္လည္ရမည့္အေၾကာင္း ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို ေယဇူးခရစ္၌ ျပဳျပင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏တဲ့။

၅။ ခရစ္ေတာ္က ငါသည္ ဤေလာက၏အလင္းျဖစ္၏ (ရွင္ေယာဟန္ ၈း ၁၂)။ သင္တုိ႔သည္ ဤေလာက၏အလင္းျဖစ္ၾက၏ (ရွင္မာေတဦး ၅း၁၃)တဲ့။ ဒီမွာ ဘုရားနဲ႔က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ပုံသ႑ာန္တူညီမႈကို ခရစ္ေတာ္က အလင္းလို႔ေဖာ္ျပေတာ္မူတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အလင္းဆိုတာဘာလဲ။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ဘယ္လိုမ်ား သက္ဆိုင္ဘာသလဲ။ သူတစ္ပါးတို႔သည္ သင္တို႔၏ ေကာင္းေသာအက်င့္ကို ျမင္၍၊ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရိွေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘ၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းေစျခင္းငါွ၊ သူတစ္ပါးေရွ႔၌ သင္တုိ႔၏အလင္းကို လင္းေစၾကေလာ့ (ရွင္မာေတဦး ၅း၁၆)လို႔ ယံုၾကည္သူေတြက ယံုၾကည္ျခင္းအလင္းကို ကိုယ္က်င့္တရားအားျဖင့္ ထြန္းလင္းေစၾကဖို႔ တာဝန္ေပးေတာ္မူပါတယ္။

၆။ ယံုၾကည္ျခင္းက ကယ္တင္ျခင္းေကာင္းကင္တံခါးကို ဖြင့္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မထိုက္မတန္တဲ့ အက်င့္က အဲဒီတံခါးကို ပိတ္ပစ္ႏိုင္ျပီး၊ ကယ္တင္ျခင္းေကာင္းကင္နဲ႔လည္း လဲြသြားေစႏိုင္တဲ့ အႏၱရာယ္ရိွတယ္ဆိုတာကို ခရစ္ေတာ္က သတိေပးထားပါတယ္။ သင္တို႔က်င့္ေသာ အက်င့္သည္ ဖာရိရွဲတို႔ႏွင့္က်မ္းျပဳဆရာတို႔က်င့္ေသာ အက်င့္ထက္ မလြန္မသာလ်ွင္၊ သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ မဝင္ရၾကဟု ငါအမွန္ဆို၏ (ရွင္မာတီဦး ၅း၂၀)။ ဒါေၾကာင့္ ရွင္ေပါလုကလည္း ေၾကာက္ရြ႔ံတုန္လႈပ္ေသာစိတ္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုကယ္တင္ျခင္းငါွ ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကေလာ(ဖိလိပၸိ ၂း၁၂)။ ငါတို႔သည္ အားမေလ်ွာ့စိတ္မပ်က္ဘဲ ေကာင္းေသာအက်င့္ကို က်င့္ၾကကုန္အ့ံ (ဂေလာတိ ၆း၉)လို႔ သတိလည္းေပး၊ ဖိတ္လည္းဖိတ္ေခၚခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ရ။ လူကို ယံုၾကည္ျခင္းေပးသူဟာ ဘုရားသခင္ျဖစ္သကဲ့သို႔ က်င့္ဖို႔တြန္းအားေပးသူဟာလည္း ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရွင္ေပါလုက အေၾကာင္းမူကား သင္တုိ႔သည္ အက်င့္က်င့္ေစျခင္းငါွ သင္တို႔အထဲ၌ ေစတနာေတာ္ျဖင့္ ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာသူကား ဘုရားသခင္ေပတည္း (ဖိလိပိၸ ၂း၁၃)လို႔ မိန္႔ဆိုျခင္းျဖစ္ပါတတယ္။

၈။ က်င့္ျပီးမွ ယံုတာမဟုတ္ပါဘူး။ ယံုၾကည္လို႔ က်င့္ၾကံအားထုတ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ က်င့္လို႔ ဘုရားသားသမီးျဖစ္လာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုရားသားသမီးျဖစ္လို႔ ဘုရားသားသမီး ပီသစြာ ေနထိုင္ျပဳက်င့္ေနတာပါ။ ကယ္တင္ျခင္းခံရဖို႔ က်င့္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကယ္တင္ျခင္းခံရသူမို႔ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔အညီ က်င့္ၾကံေနထိုင္ၾကတာသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ အေျခခံတရားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ လူသားကို လာပါ၊ လက္တြဲပါ၊ ပူးေပါင္းပါဝင္ပါလုိ႔ ဖိတ္ေခၚေနတဲ့ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္ျပီး၊ အဲဒီဖိတ္ေခၚခ်က္ကို လူသားက ယံုၾကည္လက္ခံျပီးေတာ့ အဲဒီဘုရားေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ လက္တဲြပူးေပါင္းလိုက္ျခင္းဟာ ကိုယ္က်င့္တရားျဖစ္လာပါတယ္။ ယံုေသာစိတ္မရိွဘဲ က်င့္သမ်ွေသာအက်င့္တို႔သည္ အျပစ္ရိွၾက၏ (ေရာမ ၁၄း၂၃)လုိ႔ ရွင္ေပါလုက ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔မတြဲရင္ အျပစ္ေတာ္ျဖစ္တယ္လို႔ သတိထားဖို႔ မွာၾကားခဲ့ပါတယ္။

 ၉။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္ရင္၊ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာကေကာ ဘာလဲ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အက်င့္တရားျပည့္စုံရာျဖစ္၏ (ေရာမ ၁၃း၁၀)။ ဒါေၾကာင့္ ျပီးျပည့္စုံတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအက်င့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ယခုတြင္ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ဤသုံးပါးတည္လ်က္ရိွ၏။ ဤသုံးပါးတို႔တြင္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္သတည္း (၁ေကာ္ ၁၃း၁၃)။ ဘာလို႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက အျမတ္ဆုံးျဖစ္တာလဲ။ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဟာ ဒီဘဝအတြက္သာျဖစ္ျပီး၊ ေနာင္တမလြန္ဘဝမွာ လိုအပ္ေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ၊ ရိွလည္းရိွေတာ့မွာ မဟုတ္လို႔ပဲ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေနာင္ဘဝက်ရင္ ဘုရားသခင္ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့ (ေရာမ ၁၃း ၁၂) ယံုၾကည္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ရိွစရာမလိုေတာ့ဘူး။ လူသားေတြဘက္က ကိုယ္က်င့္တရားရဲ့ ျပည့္စုံျခင္းျဖစ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားသခင္သာ ဒီဘဝမွာလို ေနာင္တမလြန္ဘဝမွာလည္း ဆက္လက္က်န္ရိွ တည္ျမဲေနမွာျဖစ္လို႔ပါပဲ။

၁၀။ ဒါေၾကာင့္ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ပင္စည္၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ အသီး။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ မီး၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ အလင္း။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ အသြား၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ အျပန္။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ အေျခခံအုတ္ျမတ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚက တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦး။ ယုံာၾကည္ျခင္းဟာ ဒီဘဝအတြက္၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ဒီဘဝနဲ႔ ေနာင္ဘဝအတြက္။ ယုံၾကည္ျခင္းဟာ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္း၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္တိုင္ႏွင့္ အသက္ရွင္ျခင္း။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ဘုရားရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္လက္ေဆာင္၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ လူရဲ့ အခ်စ္သက္ေသ။ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမၾကီး ဌါေနႏွစ္ခုကို ဆက္စပ္ေပးတဲ့အရာ၊ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔လူသား ပုဂိၢဳလ္ႏွစ္ဦးကို ဆက္စပ္ေပးတဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေဝငွာရင္း က်ေနာ္ရဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းနဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားအေၾကာင္း တေစ့တေစာင့္ေလ့လာခ်က္ကို နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဂ်ဳိးဇက္ ကီးခြမ္အြမ္